Inspiratie voor iedereen die wel eens een kans mist

Een klein jaar geleden maakte ik op het NK voor het eerst kennis met de jonge garde tafeltennissers. Wat ik toen zei was dat de jeugd er aan zat te komen, maar nog niet ver genoeg was. Toen kon ik ze nog net de baas.

Afgelopen week, ruim 9 maanden later, waren de #EuropeseKampioenschappen voor jeugd. Ik heb gezien hoe de jongens de afgelopen maanden hard gewerkt hebben. Ze gingen tijdens het toernooi allemaal een stap verder dan ze ooit gedaan hadden. Na jaren van ‘droogte’ deed Nederland er weer toe op een EK. Met als klap op de vuurpijl de prestatie van #KasvanOost. Na winst op o.a. de nummer 120 van de wereld bereikte hij de halve finale. Het was voor het eerst sinds 34 jaar dat een Nederlandse speler (Danny Heister destijds) weer een individuele medaille wist te winnen op een EK bij de jongens junioren.

In de landenwedstrijden hadden de Nederlandse junioren een kans op een medaille door het sterker geachte België in de achtste finale op de knieën te dwingen. Maar na een 2-0 voorspong (het team dat 3 wedstrijden wint is winnaar) lukte het niet. Nederland verloor met 3-2. Ook al had Nederland het goed gedaan, het gevoel dat er een medaille gewonnen had kunnen worden bleef hangen bij de jongens.

In het enkelspel revancheerde Kas zich voor die nederlaag, door matchpoints te overleven en wedstrijd na wedstrijd alles te geven. Tot de laatste bal. En steeds als winnaar de arena te verlaten. En daarmee dus op het podium te eindigen op het belangrijkste Europese toernooi voor de jeugd.

Een mooie inspiratie voor iedereen die wel eens een kans mist. Er is altijd weer een nieuwe ronde, een nieuwe kans. Doorgaan, net zo lang totdat je jezelf overwint. Dan volgt de tegenstander vanzelf.

En voor mij als tafeltennisliefhebber was het mooi om te zien dat Nederland er weer toe doet als tafeltennisland. Hoe dat kan? Gewoon, omdat er spelers en trainers zijn die passie hebben voor het spelletje en willen zien waar hun grens ligt en daar keihard voor willen werken.

PS En de cadetten (onder 15) stonden ook op het randje van een medaille. In de kwartfinale was Frankrijk net te sterk. Zij hebben de komende drie jaar bij de junioren nog de tijd om die medaille wel te pakken en de beste prestatie ooit bij de jongens junioren te verbeteren (de finale in ’89 geleden met Danny Heister, Merijn de Bruin en ikzelf). Afgelopen week heb ik kunnen zien dat het er in zit.

https://lnkd.in/eQykUsHg